está claro qeu cada sociedade, en cada época arbitra os ritos fúnebres que colectivamente entende son máis axeitados e reconfortantes para unha época derterminada. O problema é cando, pouco a pouco, eses rituais perden significado para as persoas que os practican ata o punto que non é só que che sexan indiferentes, senon que pode ocurrir que produzan rexeitamento en determinadas persoas porque para nada se identifican xa con eles. Pode que lles pareza unha falsedade ser tratados dun determinado xeito cando morran, aínda que sexa coa mellor das intencións. Hai xente que empeza a planexar o seu funeral buscando alternativas para que isto non ocurra. Que pensades vós? Pensades que é importante que cando unha persoa morre a súa morte debería ser unha especie de continuación da súa vida? Pensades que , dado que a iglesia ten unha longa e solemne tradición neste tipo de circunstancias -e mellor que "se encarguen eles" porque, despois de todo xa non importa moito o que ocurra se estou mort@. Xa sei que é difícil, a vosa idades, pero se facendo un esforzo, pensades no voso funeral que opinión tedes ao respecto?