Exemplo de comentario de actualidade - Ortega, “La rebelión de las masas”
Estos días, asisto fascinado a cómo todos los tertulianos de guardia se han reconvertido súbitamente en especialistas en la variante ómicron, de la que disertan con una autoridad propia de un científico de Harvard o Cambridge. Pero si el presentador cambia de tercio y plantea el debate jurídico sobre las restricciones, resulta que nuestra grey tertulianesca se muestra ipso facto más ducha en Derecho que un magistrado del Supremo. Y si el programa da un giro y se toca el asunto del volcán, los tertulianos lo saben todo del magma, los gases y la coyuntura del plátano en La Palma. Y si toca la reforma laboral, allá se lanzan a analizarla con absoluta suficiencia, cuando probablemente no han leído una coma de la ley.
Alguna vez me ha ocurrido irme a la piltra escuchando en la radio a un tertuliano y al levantarme toparme con esa misma lumbrera impartiendo cátedra en el desayuno de una tele matinal, ya fresco como una lechuga. Lógicamente, esos tertulianos profesionales carecen de tiempo material para documentarse. Los productores de los programas les mandan un guasap con los tres o cuatro temas que se van a tocar, leen apresuradamente en diagonal los titulares de un periódico y ya se sienten en condiciones de hablar ex cátedra de lo que se tercie.
(21 de diciembre de 2021). Los asombrosos tertulianos omniscientes. El debate.
Nesta columna de opinión abórdase un feito que caracteriza a boa parte dos programas televisivos e radiofónicos do noso país: a aparente omnisciencia dos seus tertulianos. Como afirma o autor, saltan de tema en tema sobre os que sentan cátedra, ofrecendo argumentos que defenden como definitivos. Mais, que di do rigor dun tertuliano que este opine de todo sen ser experto en nada? A isto hai que sumar as particularidades da nosa época, onde ferramentas como Twitter (agora X) nos invitan a converternos en ditos tertulianos omniscientes. Opinar converteuse nunha obriga, saber do tema sobre o que se opina, non.
Isto é o que José Ortega y Gasset analizou na súa obra ao definir o concepto de home-masa. Este é un home mediocre, vulgar e conformista, que desfruta dos dereitos e logros da sociedade pero sen considerar que teña algunha obriga. É o individuo que, sen aspiracións superirores, quere mandar e opinar, aínda que claramente non é o indicado para facelo. Estos tertulianos contemporáneos (e mesmo nós mesmos, se nos descuidamos) son un exemplo dese home-masa que criticou Ortega: o individuo mediocre que, sen saber nin poder, opina e desexa mandar.
Diferénciase do que o filósofo español chama a minoría selecta, ese grupo de individuos que se caracterizan por ser críticos, por obedecer a ideais superiores que buscan mellorar a sociedade, non só beneficiarse dela.