Chus Pato. Reflexións sobre Sonora

Chus Pato é unha das figuras máis relevantes e innovadoras da poesía galega contemporánea. A súa obra, de marcada conciencia feminista e cívica, destaca pola experimentación formal, a integración de múltiples rexistros e a constante renovación das formas poéticas. En 2024, foi distinguida co Premio Nacional de Poesía, outorgado polo Ministerio de Cultura, polo seu poemario Sonora (2023), recoñecido pola súa capacidade para artellar unha reflexión profunda sobre a memoria persoal, social e política.

Licenciada en Xeografía e Historia pola Universidade de Santiago de Compostela, exerceu como docente de ensino secundario ata a súa xubilación. En 2017 ingresou como membro numeraria na Real Academia Galega, consolidando así o seu papel central na literatura galega contemporánea.

A súa produción poética iniciouse en 1991 con Urania, á que seguiron títulos como Heloísa (1994), Fascinio (1995), Nínive (1996, Premio Losada Diéguez), m-Talá (2000), Charenton (2003), Hordas de escritura (2008, Premio da Crítica e Premio Losada Diéguez), Secesión (2009), Carne de Leviatán (2013, Premio da Irmandade do Libro á Mellor Autora do Ano) e Sonora (2023, Premio Nacional de Poesía). A súa obra, traducida a múltiples linguas, forma parte de prestixiosas antoloxías internacionais e é obxecto de estudo na crítica especializada.

Ademais da súa traxectoria literaria, participa activamente no ámbito cultural e académico. É membro do PEN Club Galicia, padroa da Fundación Euseino? e da Fundación Rosalía de Castro, e integra o colectivo de intervención sociocultural Redes Escarlata desde a súa creación en 2001. O seu compromiso coa literatura e coa realidade sociopolítica reflíctese tanto na súa escrita como na súa participación nestas entidades.

A súa traxectoria, marcada pola constante exploración dos límites da poesía, sitúaa como unha das voces máis influentes e recoñecidas da literatura galega actual.