Dálle marcha!

Antigamente os tecidos para a a roupa elaborábanse na casa de orixe vexetal (o liño) ou de orixe animal (a la).

O traballo do liño é un proceso longo e duro e colaboraba a veciñanza. Sempre acababan nunha festa, con baile e música.  Dende que se arriga (arrincar a planta da raíz) ata que chega á debandoira (aparello para converter as madeixas en nobelos), hai nove procesos de traballo. Unha vez separada a semente dos talos, había que rompelos cunha maza e tirar a casca. Era o traballo de mazar o liño, que ten os seus cantos propios. O movemento constante das mazas marcan o ritmo da peza.

As melodías e as letras están recollidas no Bolo (Ourense) e en Ribeira de Piquín (Lugo).  

Canto de mazar o liño

partitura dun canto de mazar o liño

II. 

Teño tres estriguiñas (x2)

teño que arrestrelar mira Pepe

teño que arrestrelar.

Estróupele...

III.

O restrelo está romo (x2)

non quero arrestrelar mira Pepe

non quero arrestrelar.

Estróupele...