Que andas aí fochicando

          no vade tamborileiro?

          −Señor no revuelvo nada,

          que con gusto estoy leyendo

5        Y tomando mis apuntes

          Para entender el gallego,

          Que a fe que me va gustando

          Cuanto mas en él progreso.

          Usted ya me tiene dicho

10      Que no se perdone medio

          De adelantar acopiando

          Lo mejor y más selecto. [...]

          −Pois logo xa que estudas

          Dime pouco máis ou menos

15      Que idea vas ti formando

          Deste idioma galego?

          −Señor, a mi me parece

          Que es inmediato dialecto

          Del latín y que conserva

20      Muchos vocablos enteros [...]

          Lo encuentro fácil y dulce

          Sonoro, fuerte y muy lleno,

          Abundante y trabajado,

          Será mejor que el más bueno.

25      −Se pensas ti con eses ditos,

          Falar só de cumprimento,

          Fai de conta que a cen “tis”

          Doulles eu moi pouco creto.  

          A verdade está no seu punto

30      E son capaz de fendelo:

          O que diga que este idioma

          Non é tan bo coma o primeiro.

          −Señor, por lo más sagrado,

          Le juro que soy sincero

35      Y que dije francamente

          Lo que alcanzo y lo que siento.

          −Pero vamos, a ti gústache?

          Afaste a falar galego?

          Botarás un carto a espadas

40      Para dar as probas deso?

          −Hablo poco, sin embargo

          de que lo bastante entiendo;

          Pero por dar a V. gusto

          Diré aunque mal por ejemplo:

45      E chichirico carrizo!

          Chichirico teño dito,

          E chichirico repito

          Mais que me fagan feitizo,

          Que ás bruxas tamén lles atizo,

50      E de aquí mesmo lles fito,

          E o seu coiro maldito

          Lles chamusco cun tizón

          Se non din de corazón

          Que o galego é chichirico. [...]

55      −Vaia vaia que aínda moitos

          Aquí nados con enxeño

          Tomaran eles gabarse

          Do que o meu tamborileiro.

          Sigue sigue con coidado

60      Parando mentes atento

          Nas leccións que non es rudo

          Se queres sacar proveito.

          E dime,ti agora lías,

          Escribías ou o tempo

65      Perdías esborranchando

          Coa pluma do meu tinteiro? [...]

          −Si señor: ahora mismo

          Lo digo señor Gaitero.

          Ahí va:

70       Indo unha vez polo monte,

          De cachaperna a cabalo,

          Un home cabo dun valo

          Parouse detrás dun con

          Dous cadelos escoitando,

75      Un da vila, outro da aldea

          Que despois dunha pelexa

                Trabaran conversación.

            Ti xa perdiches os fumes,

            Dicía o can de palleiro

80        Fixécheste un mariqueiro

            Sen forza para ladrar

            Xa morder ti ben non podes

            Con tal podrico nos dentes.

            Inda no pan teño mentes,

85        Seica non podes chanchar.

            Vai para a vila correndo,

            Cata non volvas á aldea

            Porque da vosa ralea

            Pensámonos desfacer,

90        Pois nados para xoguetes

            De señores aburridos,

            Da nosa especie fuxidos

            Non nos podes xa porter.

           Ti non sabes que nosoutros,

95       O can da vila dicía,

           Logramos da policía

           Da xente de sociedá?

           Que entre señores nacemos,

           Con señores nos criamos

100     E tamén participamos

           Da súa necesidá?

            Imitámoslles en todo:

            Na misa estamos ladrando,

            Dando voltas e ruando

105      Coas cadelas que alí están.

            Se hai música, Deus me dera!

            A compás alí ouveamos,

            Adiante e atrás andamos

            Facendo o que as xentes fan. [...]

110      Maloutáns, e furabolos,

            Almallos, e furabolos,

            Lacazáns, e mais lareiros,

            Moito fino lampantín

            Da aldea, mazabarrigas,

115      Marráns, e arrocheiros,

            Talludos, e farfulleiros.

            E mais tanto palanquín!

            Anque non son curioso,

            Moito o saber me regala

120      Cando poidas ven e fala,

            O outro can replicou,

            Mais agora para a vila

            Vaite logo, mal pecado,

            A comer o pan roubado

125      Con quen te desnaturou.

            O home que de a cabalo

            Detrás do con escoitaba

            O que cada can falaba

            escribía nun papel,

130      e cando os cans se partiron

            Os respectivos lugares

            A espora cos calcañares

            Espetou no coiro del.

               −Ya dije lo que he estudiado

135       Mejor que los mandamientos.

               Que tal, me ha faltado algo

               Señor Gaitero en el cuento?

               −Mira, como así deprendas

              Asegúroche que co tempo

140      Podes poñer unha escola

              Para ensinar o galego.

              E será de ver na patria

              Dos Feixós e dos Sarmentos,

              Que o que non fan os patricios,

145      O fagan os forasteiros.