Pronome persoal

1. Algunhas claves do pronome persoal

Partimos desta lectura inicial.

O pronome persoal, do IES de Mos.

Aprendo galego (tamén inclúe práctica).

1. Localiza os erros de colocación do pronome átono -un por parágrafo- e xustifica os cambios precisos.

O borrador do decreto co que o Ministerio de Educación ordena e fixa os contidos do novo Bacharelato contempla a posibilidade de que esta etapa se poida cursar en 3 anos e que se poida chegar a Selectividade (ABAU) cun suspenso. A norma especifica as condicións en que, de maneira excepcional, poderase obter o título cun suspenso.

O borrador que deu a coñecer a Ser establece catro puntos: que o equipo docente considere que o alumno alcanzou os obxectivos e competencias vinculados a ese título; que non se producise inasistencia continuada e non xustificada; que o alumno presentouse ás probas e realizou as actividades necesarias para a súa avaliación e que a media aritmética das cualificacións obtidas en todas as materias da etapa sexa igual ou superior a cinco.

En canto á promoción, fíxase un máximo de dous suspensos. " En todo caso, o alumnado deberá matricularse en segundo curso das materias pendentes de primeiro. Os centros educativos deberán organizar, de se dar o caso, as consecuentes actividades de recuperación e avaliación das materias pendentes", agora se sinala no texto.

2. Identifica os dativos de solidariedade e os de interese nas seguintes oracións. Fíxate antes nestes casos comentados.

Tráioche as últimas entradas para o concerto [che CI -a ti-]

Tráiochelles a eles as últimas entradas para o concerto [lles CI + che DS, non pode ser CI]

Vai calor [non admite CI]

Vaivos calor [vos DS]

• Estádeme caladiños, por favor.
• Colleumo e liscou.
• Trouxéronmevos un xamón, nunca me pasara.
• Ese langrán non che nos fai caso ningún, nin que foramos estraños.
• Que rico, sábeche ben este rustrido.
• Moreniña, dóenche os ollos? / Tamén che me doen os meus: / vámolos lavar ao río / onde a troita lava os seus.
• A rula vaise queixando / que lle roubaron o niño. / Quen cho mandou facer, rula, / tanto á beira do camiño?
• Desde a casa do meu sogro / sentín cantar unha merla: / érache a miña rapaza / que estaba no prado á herba.

3. Explica en que consiste cada un dos seguintes erros no uso dos pronomes e corríxeos.

*Creo que me deixei aquí o móbil.

*Leveille o disfrace e non se o puxo.

*O xustificante xa llo entreguei a todos os profes.

*Viches a Brais? Teño que o levar e non lle vexo.

*Toda a xente que queira nos poderá consultar as súas dúbidas.

*Que bárbaro, con que te cortaches as unllas?

*Agora non che podo ir, xa me subín no bus.

2. Solucións

Libro de texto

Engadidos

2. Localiza os erros de colocación do pronome átono -un por parágrafo- e xustifica os cambios precisos.

1º PAR. *poderase, pois está precedido dunha conxunción subordinante. Debe ser: que, de maneira excepcional, se poderá obter. [Mais, se o inciso fose abondo longo, deixaría de ser efectiva a causa da anteposición]

2º PAR. *presentouse, pola mesma razón. Debe ser: que o alumno se presentou ás probas.

3º PAR. *se sinala, posto que o adverbio agora co valor 'neste momento' non fai antepoñer o pronome (cando significa 'axiña', si: "espera, agora cho traio"). Debe ser: agora sinálase no texto.

3. Identifica os dativos de solidariedade e os de interese nas seguintes oracións.

Estádeme caladiños, por favor. [DI]
Colleumo e liscou. --
Trouxéronmevos un xamón, nunca me pasara. [DS]
Ese langrán non che nos fai caso ningún, nin que foramos estraños. [DS]
Que rico, sábeche ben este rustrido. [DS]
Moreniña, dóenche os ollos? / Tamén che me doen os meus: / vámolos lavar ao río / onde a troita lava os seus. [DS]
A rula vaise queixando / que lle roubaron o niño. / Quen cho mandou facer, rula, / tanto á beira do camiño? --
Desde a casa do meu sogro / sentín cantar unha merla: / érache a miña rapaza / que estaba no prado á herba. [DS]

4. Explica en que consiste cada un dos seguintes erros no uso dos pronomes e corríxeos.

Creo que me deixei aquí o móbil. (Deixar non é pronominal)

Leveille o disfrace e non se o puxo. (Poñer non pode usarse como reflexivo cando xa leva CD: o)

O xustificante xa llo llelo entreguei a todos os profes. (LLes+o = llelo; a outra solución é dialectal)

Viches a Brais? Teño que o levar e non lle o vexo. (Ver leva CD primariamente. Si podería ser "Non lle vexo os pés a Brais")

Toda a xente que queira nos poderanos consultar as súas dúbidas. (Agás que estivese enfatizado o suxeito, non pode antepoñerse o pronome, non hai razón ningunha)

Que bárbaro, con que te cortaches as unllas? (Cortar non pode usarse reflexivo cando xa leva CD: as unllas)

Agora non che podo ir, xa me subín no bus. (Subir non é pronominal)