III SUFIXOS E TERMINACIÓNS

  • -án, na maioría das formas populares:
aldeán-aldeá, ancián-anciá, capitán-capitá, chan-cha, cidadán-cidadá, cirurxián-cirurxiá, cotián-cotiá, cristián-cristiá, curmán-curmá, escribán-escribá, gardián-gardiá, irmán-irmá, livián-liviá, musulmán-musulmá, nugallán-nugallá, san-sa, tecelán-tecelá, temperán-temperá, vilán-vilá…

En moitos xentilicios:

afgán-afgá, alemán-alemá, castelán-castelá, catalán-catalá, arousán-arousá, carnotán-carnotá, compostelán-compostelá, esteirán-esteirá, ferrolán-ferrolá, fisterrán-fisterrá, muradán-muradá….

Admítense tamén, á beira das formas anteriores, os localismos propios da fala respectiva:

- masculinos burelao, courelao, caldelao, limiao (fem. sempre –á: burelá, caldelá…)

- e os femininos fisterrán, muradán, esteirán (coincidentes co masculino)

  • -án, -ana en vocábulos con significado pexorativo:
brután-brutana, carallán-carallana, charlatán-charlatana, folgazán-folgazana, lacazán-lacazana, langrán-langrana, lerchán-lerchana, pailán-pailana, papán-papana, paspán-paspana, pastrán-pastrana, pillabán-pillabana, porcallán-porcallana, testán-testana, toleirán-toleirana
  • -ano, -ana en palabras cultas:

anglicano, artesiano, bacteriano, decano, diluviano, franciscano, fulano, gregoriano, humano, luterano, mahometano, meridiano, metropolitano, miliciano, mundano, paisano, pondaliano, profano, provinciano, puritano, republicano, rosaliano, semana, soberano, tirano, transmontano, urbano, veterano, vexetariano.

En moitos xentilicios non galegos:

africano, americano, asturiano, australiano, boliviano, cubano, hispano, italiano, lusitano, peruano, romano, valenciano.