O acusativo como complemento circunstancial (CC)

Preposición + acusativo = CC 

Recóllense a continuación algunhas preposicións de acusativo de uso frecuente: 

ad: a, cara (cast. "hacia")

ante: antes de, diante de

contra: contra, en fronte de

extra: fóra de

in: a, cara (cast. "hacia")

inter: entre

intra: dentro de

per: por, a través de

post: despois de, detrás de

Hai ocasións nas que o acusativo, aínda que non vai precedido de preposición, é igualmente un CC.

Acusativo (sen preposición) = CC

• Acusativo de dirección: normalmente o acusativo é o nome dunha ciudad e o destino dun verbo de movemento.

Legatos Romam mittebat: Enviaba legados a Roma.

• Acusativo de extensión no tempo: o acusativo contén un sustantivo que indica tempo (dies -ei “día”, mensis -is “mes”, annus -i “ano”…). O CC expresa a duración da acción.

Septem annos regit: Reina durante sete anos.

• Acusativo de extensión no espazo: o acusativo contén un termo que expresa medida (passus -us "paso", pes pedis "pé"...). Indica as dimensións dun obxecto ou unha distancia.

Turris viginti pedes alta erat: A torre era alta 20 pés (literalmente) → A torre tiña 20 pés de alto.