1. Contidos

1. A propiedade intelectual

1.5. Sistemas DRM

O termo DRM provén do inglés: (Digital Rights Management) que significa sistema de xestión de dereitos dixitais. Trátase dunha tecnoloxía de protección aplicada polas empresas que distribúen contido dixital. O obxectivo é controlar esta distribución para garantir o respecto dos dereitos de autor e evitar perdas económicas derivadas da súa violación. O sistema dispón de mecanismos para evitar a modificación da obra, garantir a seguridade na cadea de distribución ao cliente final, bloquear a descarga gratuíta aos equipos, etc.

Este sistema de protección adoita aplicarse a contidos dixitais como libros, música, vídeos, documentos, etc. Empresas como Sony ou Microsoft empregan esta tecnoloxía.

Como funcionan os sistemas DRM?

  1. Embalaxe e cifrado. O contido dixital está empaquetado e encriptado cunha clave
  2. Almacenamento. O paquete cifrado gárdase nun servidor de contido protexido.
  3. Licenzas. A clave de descifrado específica almacénase nun servidor de licenzas. Cada clave está asociada ao contido e ten asociadas condicións de uso da obra: copias permitidas, pago só pola reprodución, etc.
  4. Pagamentos. O usuario realiza a correspondente transferencia económica que se recibe e garda no servidor de pago. O permiso correspondente transmítese desde o servidor de pagos ao servidor de licenzas.
  5. Descargar. O cliente dispón dun reprodutor compatible co formato do recurso solicitado que se conecta ao servidor de contidos para descargalo directamente ou por streaming. Por exemplo: Windows Media Player ou lector de documentos Adobe Reader.
  6. Decodificación. O propio reprodutor no ordenador do cliente tamén se conecta ao servidor de licenzas para obter a clave coa que descodificar e reproducir o contido descargado. Se non recibe a autorización do servidor de licenzas, amosarase unha mensaxe solicitando o pago económico correspondente.

Fuente: http://www.ugr.es/~derechosdeautor/

Detractores do sistema DRM

O uso do sistema DRM creou moita controversia. Os seus principais detractores sosteñen que a denominación de "xestión de dereitos dixitais" é enganosa e propoñen a expresión "xestión de restricións dixitais" para suliñar que o emprego desta tecnoloxía é aínda máis restritivo e vai máis aló das disposicións legais dun país en cuestión. . É dicir, o uso de tecnoloxías DRM vulnera dereitos como...

  • O dereito de acceso libre á cultura.
  • Dereito á privacidade: ao gardar información sobre que, como e cando accedemos aos contidos (libro, música, película, etc.).
  • Dereito a facer unha copia privada.
  • Dereito a crear obras derivadas: traducións ou adaptacións para persoas con discapacidade.
  • O dereito a gozar de excepcións aos dereitos de autor, por exemplo, no ámbito educativo.
  • O dereito a ter obras de dominio público, xa que esta tecnoloxía non inclúe datas de caducidade.


As proteccións establecidas polo sistema DRM son facilmente eludidas. Existen varios programas en Internet que facilitan a descodificación de contido dixital sen necesidade de ter a clave de cifrado e gardalo no teu ordenador sen DRM.